ကာတြန္း
10/08/2010 01:59:00 PM
ko soe
, Posted in
မဏိၰဳင္ႏွင့္ သူအျဖစ္ဟာ ပဒိုင္းသီး
..ေနေရာင္ျခည္သည္ ေရာဂါပိုးကို ေသေစ…တဲ့ ..။
ျဖစ္ႏိုင္တယ္…အရိပ္ထဲမွာေန ေနတာေတာင္ ခႏၶာကိုယ္ထဲကေသြးေတြ ပြက္ပြက္ဆူေနသလား ေအာင္းေမ့ရတဲ့ေနပူရွိန္ဟာ ေရာဂါပိုးကို ေသယံုမကဘူး ေရာဂါပိုးကပ္ေနတဲ့ လူကိုပါေသသြားေအာင္ ပူျပင္းေတာက္ရွ လြန္းလွပါတယ္။…ေတာက္..ဒီႏွစ္ေႏြက
အေတာ္ပူတာပဲကြာ…။
ဝွဴးး..ပူသကြာ..ပူသေဟာ့..ပူသဗ်ိဳ႕
ေစ်းသည္..ေရႊရင္..ပူ..အဲဟုတ္ေပါင္..ေရႊရင္..ေအး..ေဟးေဟး..
ဟမေလး..ပူလွခ်ည္ရဲ႕ ဗ်..ဝွားလွားလွား…..
…ဟူတ္တယ္အေဖသားစိုက္ထားတဲ့ အပင္ေလးေတြ
သာနားပါတယ္…သူတို႕ခင္မ်ာ..ထီးမရွိဘာမရွိနဲ႕
ေတာ္ေတာ္ခံရမွာပဲ…
….က်ေတာ္အဲ့သလိုေျပာလိုက္လို႕
အေဖ မ်က္လံုးလွန္ၾကည့္တယ္…။
..ဒါဆိုလည္း…မင္ေဆာင္းေနတဲ့ထီးသြားမိုးေပးထားလိုက္…၊ခြီးတဲ့မွပဲ၊
ခြက်တဲ့ေကာင္…
ထီးေတာ္မိုး
ေပါ့ဗ်ား..ဟဲ … သစ္ပင္ ေအးေဆး
..မဟုတ္ဘူး အေဖရဲ႕..၊အပင္ေတြက မေနကမွ ပ်ဳိးအိပ္ထဲကေန
ေျမႀကီးထဲခ်ထားတာ… အပူဒဏ္မခံႏိုင္ဘူး ..
မဟုတ္လား….
အဲဒါကိုေျပာတာပါ….။
အေဖ..ဘာပင္မို႕လို႕ခလဲ…?
…ပဒိုင္းပင္…
.ဘာကြ!ဘာ ..ဘာ.!!
..ဒီတစ္ခါေတာ့ အေဖက်ေတာ့ အေဖ က်ေတာ့ကိုမ်က္လံုးျပဴးၾကည့္ပါတယ္၊ ျပဴေနတဲ့ မ်က္လံုးထဲမွာ ေဒါသ အရိပ္အေငြ႕ေတြလည္းပါေနလို႕
..အေဖရဲ..ဘာကြ.. ဆိုးတဲ့အသံကို က်ေတာ္ အေတာ္လန္႕ သြားတယ္..။
..မင္းကြာ..ၾကံၾကံ ဖန္ဖန္..ပဒိုင္းပင္စိုက္ရတယ္လို႕….၊သြား.. အခုသြား ႏႈပ္ ပစ္စမ္း….
…….။
မ..အလုပ္ပါနဲ႕ အေဖရာ….၊သားစိုက္ခ်င္လို႕မွ မႏၱေလးဘက္ကေတာ င္..တကူးတက..မွာထားရတာ..။
..ပဒိုင္းပင္မွာလည္းအသည္းအဲ…အသက္နဲ႕ အခက္နဲ႕..၊အညြန္႕နဲ႕ အရက္စက္ပါနဲ႕..
..ဟဲေကာင္ရဲ႕..၊ပဒိုင္းပင္ အေၾကာင္းမင္းဘယ္ေလာက္ သိသလဲ…?
ခြက်သကြာ…။
“လမ္းေပၚက”..ဟ.ဟ..
ဘာလဲဟ.. ဘာလဲဟ ?
..ဒတစ္ခါေတာ့ သိပါတယ္
အေဖ..ပဒိုင္းသီးက..ဆုပ္ ရင္စူး
စားရင္ရူး..ရွဴရင္မူးတယ္..တဲ့ တဲ့..ဒါေပမယ့္…..
“အျခား” ဗ်ဳိး…ကိုေအာင္ဗ်ာ..သာဓု..ဟာဓု..
ဟုတ္ပဗ်ား…ဟုတ္ပ…
ရွဴ..ရွဲ.ရွဴး ရွဲ..
..ဒို႕ေနစမ္းပါဦး..
လထဲက…ဘာလဲဗ်..?
ဘာကိုရွဴေနတာလဲ..၊?
..ပဒိုင္းသီး..။ အြမ္..
သူ႕ကိုရွဴလည္း..မူးတာပဲဗ်…ဟဲ..
အဓိက..ကအဓိကပဲေလ..
ေအးေဆး…၊ခင္းဗ်ားစားခ်င္ရင္ေျပေလ..
အိမ္မွာေအာတိုက္ပဲဗ်..ဟဲ..။
ဒါေပမယ့္..အဲသေလာက္ နာမည္ဆိုးနဲ႕ေက်ာ္ၾကားလွတဲ့ အပင္မ်ဳိး…သား တစ္ခါမွ အျမင္ဖူးဘူး….အဲ့ဒါေၾကာင့္ ျမင္ဖူးေအာင္ စုိက္ၾကည့္တာ..။
မင္းကြာ..တကယ္ကို အဓိပၸါယ္မရွိတဲ့အေကာင္..!။
ဘယ္လိုအေကာင္မ်ဳိးကို ငါေမြးမိပါလိမ့္?
ငါ့အျပစ္ပါကြာ..ငါ့အျပစ္…။
..အေဖ ျမည္းတြန္းေတာက္တီၿပီး
အိမ္ေပၚက ဆင္းသြားေလရဲ႕…။
“အေဖ” ေအး ေဆး..ေအး ေဆး…
..ဟိုလိုဒီလို စိတ္ဆိုးၿပီး
အိမ္ေပၚက ဆင္းသြားတာမ်ဳိး အဟုတ္ပါဘူး..။ အိမ္ေပၚမွာပူတဲ့အတြက္ အိမ္ေအာက္မွာခင္းထားတဲ့ ပလက္ထိုင္ခံုမွာ ဆင္းထိုင္တာပါ…..။
..ဒီရိုနဲ႕.. မိေဘးႀကိဳတင္ကာ ကြယ္ေရး စာတမ္းေတြ မဖတ္တတ္တဲ့ေနမင္းဟာ အေနာက္ေရာဂါကြ်န္းဆီ လွမ္းလိုက္ပါတယ္..။
!? အင္တာနက္လည္းမဟုတ္.. စေလာက္းမဟုတ္…!? ဘာလဲဟ..ဘာလဲဟ ? “မီးခ်ိပ္ မင္းခပ္မ်ား”
..မ်ဳိးဟဲ့..ဆိုတဲ့..အဲဟုတ္ေပါင္း..! ေသာက္ ေသာက္..ဆင္ထိုင္တာပါ….။
..က်ေတာ္လည္း ေႏွာင္တစ္ခ်ိန္မွာ အလြန္ဆိုးသြမ္းစြာ ႀကီးျပင္းလာမယ့္ …ပဒိုင္းပင္ေပါက္ကေလးကို ယုယစြာနဲ႕ စတင္ ေရေလာင္း ေပါင္းသင္း ပါေတာ့တယ္..။
“ပဒိုင္းပင္”..သိုုင္းက်ဴး..
ေဘးေဘး..သိုင္း..က်ဴး..!
ညေနခင္း.. ေျခကင္းလက္ကင္းသာလို႕ လမ္းေလွ်ာက္ဖို႕ အိမ္ေအာက္က ဆင္းလာတဲ့အေဖက က်ေတာ္ သစ္ပင္ေရေလာင္းတဲ့ ေနရာဆီ ေလွ်ာက္လာ ပါတယ္..။
..သား..အဆိပ္ပင္မွန္းသိရင္ ေရမေလာင္းရဘူး ကြ..၊ မင္း… အေဖေျပာတာကို လက္ခံစမ္းပါကြာ…။
..ဟုတ္ကဲ့ပါအေဖ..သား အေဖ့စကားကိုနားေထာင္ပါ့မယ္….။
က်ေတာ္ ေရေလာင္းျခင္းကို ရပ္ပစ္လိုက္တဲ့အတြက္ အေဖ ေက်နပ္သြားပါတယ္..။
..အဲ့လို လိမၼာမွာပါ..?
.ငါ့သား..ဒံုး ..မေဝးေတာ့ဘူး..ဂြဒ္?
ဒါေပမယ့္..ပဒိုင္းပင္..ဆိုတာေရမေလာင္းလည္းသူ႕သဘာဝ အတိုင္းအေလ့က် ေပါက္တဲ့ အပင္ ဆိုတာေတာ့ အေဖကပိုသိမွာပါ..။
ဘာပဲျဖစျဖစ္ က်ေတာ္က..သားသမီး ပီပီ..
မိဘစကားကိုေျမဝယ္မက်..နားေထာင္ရမယ္ေလ….။
..ေသာဝစႆတာ..
ဧတံ မဂၤလ မုတၠမ.. လူႀကီးသူမတို႕ ဆိုဆံုးမစကားကို နာယူလြယ္ျခင္းသည္ မဂၤလာမည္၏…တဲ့ ဟုတ္ပဗ်ား…ဟုတ္ပ…!
မင္ကိုယ္က..ေအးခ်မ္း ဆိတ္ၿငိမ္တဲ့ ရပ္ကြက္ေလးျဖစ္လို႕.. ဒီလို လေရးေကြးေကြးသာတဲ့ ညမ်ဳိးမွာက်န္ေတာ္တို႕..
ရပ္ကြက္က ပိုလို႕ပင္ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္လွပါတယ္..။
..သားေရး..အေဖ ဘုရားဝတ္တက္မလို႕ကြာ..၊ အဲ့ဒီဘုရားစင္ေနာက္က ျပတင္းေပါက္ေလး ..ပိတ္ၿပီး ဂ်က္ခ် ေပးပါဦးကြာ…။
..ဟုတ္ကဲ့အေဖ..။
ေႏြေလရူး တျဖဴးျဖဴးနဲ႕ ေခါင္းရင္းျပတင္းေပါက္ၾကာင့္ အေဖ ဘုရားမီးထြန္းလို႕မရႏိုင္တဲ့အတြက္..က်ေတာ္စဖတ္ေနရာက.. တံခါးထပိတ္ေပးလိုက္ပါတယ္..။
အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာပဲ..
စီခနဲ ၾကားလိုက္ရတဲ့ ည ာသံေပး ေအာ္ဟစ္သံနဲ႕အတူ တစ္ရပ္ကြက္လံုး ဆူညံ သြားပါေတာ့တယ္..။
.. လိုက္ေဟ့…..လိုက္ဟ…….
..မလြတ္ေစနဲ႕…လိုက္ေဟ့…
..ဝွတ္း ..ဝွတ္..
…လိုက္ေဟ့..
လိုက္ဟ..
အဲသလို..လူသံေခြးသံ ပြတ္ေလာက္ညံေနတဲ့ အခိုက္အတန္႕အေလးမွာ.. က်ေတာ္တို႕အိမ္ေပၚကို လူတစ္ေယာက္ေျပးတတ္လာပါတယ္..။
..အခ်ိန္မေတာ္ႀကီး! အေဖ့ရဲ႕.. ဧည့္သည္မ်ားလား…?
..သားေလးရဲ႕
ဧည့္သည္ထင္ပါရဲ႕..
ေနာက္ဆိုအခ်ိန္မေတာ္ရင္ လာမလည္ခိုင္းဖို႕ေျပာ ထားရမယ္…
..က်ေတာ့္ကိုကယ္ပါ ခင္ဗ်ား.. က်ေတာ့္ကိုကယ္ပါ…
အဲ့ဒီလူက ေခါင္းရင္းခန္းအထိ အတင့္ရဲရဲ ဝင္လာၿပီး အေဖ့ကိုေရာ က်ေတာ့္ကိုပါ ထိငိရွိခိုးသလိမ်ဳိး လက္အုပ္ခ်ီၿပီး ေတာင္ပန္ေနတဲ့ အတြက္ အေဖေရာ ..က်ေတာ္ပါ ေၾကာင္အ ကုန္တယ္..။
..ေနာက္မွ အေဖခ်က္ခ်င္း သတိဝင္လာၿပီး…
….မင္း ဘယ္သူလဲ…? ငါ့တို႕က…ဘာကူညီရမွာလဲ…?
“သား” ဟ..ဟ. ဘာလဲဟ…
ဘာလဲဟ.
“အေဖ” ဟ.ဟ ဠအ! ကခဂဃင..စဆဇစ်ည…!
က်..က်ေတာ့္ ေနာက္က လူေတြလိုက္လာလို႕ပါ…က်ေတာ့ကို ခဏေလာက္ပုန္း ပုန္ခြင့္ေပးပါဗ်ာ ေနာ္..ေနာ္ ပုန္းခြင့္ေပးပါဗ်ား ေနာ္…ေနာ္..၊ပုန္ခြင့္ေလး ေပးပါခင္ဗ်ား…။
ဟင္…!
ခင္ဗ်ားတို႕က မႀကီးမငယ္နဲ႕ တူတူပုန္တမ္း ကစားေနရသလားဗ်..?
..အံ့ပါရဲ႕ဗ်ား…။
ဟဲ့သားအသာေန စမ္း…
ဟာ..မျဖစ္ဘူးကြ..!
မင္း..ဘာေတြလုပ္လာတာလဲ မွန္မွန္ေျပစမ္း…
…ထမီ…ဟို…ထမီေလး ႏွစ္ထည္ေလာက္ *****
************ အီဟီးဟီး ကယ္ပါဦးဗ်… ေၾကာက္လိုက္တာ…။
..“ေဟ..” ဒါ…ဒါဆို..မင္းသူခိုးေပါ့ကြ.. သူခိုး….!?!
..ဟင္!
သူခိုးကလည္း.. လူလိုဝတ္လာပါလား!....
……
..သူခိုးဝတ္စံုးေပါ့ ဗ်.. .
က်ေတာ္ နားေထာ င္ရင္း စီးစီးပိုးပိုး ႏိုင္လွတဲ့ သူခိုးကို ေဒါသထြက္သြားပါတယ္..။
….အံမယ္မယ္…သူက…သူက
… တိုးတိုး ေျပာပါ ေက်းွဇူူးရွင္တို႕ရယ္..
မရွိလို႕ ခိုးစားတာ ဒုကၡမေရာက္ပါရေစနဲ႕ ခင္ဗ်ာ…၊
ေတာင္းပန္ပါတယ္…။
..မလိုခ်င္ဘူးကြား..
သူခိုးဆိုး..ဘာသူခိုးပဲျဖစ္ျဖစ္ အျပစ္ရွိတယ္..
.အေဖ..ဒီေကာင္ကိုရဲစခန္း..ပို႕မွျဖစ္မယ္..
….။
..ဟား…မလုပ္ပါနဲ႕ အစ္ကိုေလးရယ္..၊ အစ္ကိုတို႕သားအဖကို
ျမင္ရတာရာဇာေနဝင္းနဲ႕ ေကာလိပ္ဂ်င္ေနဝင္းကိုတစ္ၿပိဳင္တည္း..ေတြလိုက္ရ
သလိုပါပဲ…အလည္း အံၾသတယ္..အားလည္းကိုးပါတယ္..ခင္ဗ်…။
….က်ေတာ္မွာ ကေလး ေျခာက္ေယာက္နဲ႕ပါ..
က်ေတာ္ခိုးၿပီးျပန္လာမွ..သူတို႕ေလးေတြ ထမင္းစားဖို႕ စီစဥ္ရတဲ့ဘာဝပါ
ခင္ဗ်ား…။
..ေဖေဖ..ပ်ံ..လာၿပီ
ေဟ့..ေဖေဖ..ပ်ံလာၿပီ။
ေဖႀကီး..ဒီေန႕မ်ားမ်ား..ခိုးခဲ့လား..?
… တစ္နပ္
စာထည္.ပါ
ကြာ……..
..မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြ
မနည္ပါလား..!
.မရွိလို႕လည္းခိုးစားေသးတယ္..
ေမြးထားေတာ့ကေလးက ဒါဇင္ဝတ္ တိတိႀကီးမ်ားေတာင္…!
အဲ့ေရာကြာ..အံ့ေရာ..
…အေဖ
သက္ျပင္း ခတယ္…
.. ..ဟင္း..ခက္တယ္ကြာ..
ကဲ..ကဲ..မင္းေနာက္ကို မခိုးေတာ့ပါဘူး..လို႕ ကတိေပးမလား..?
မင္းမွာသစၥာ..လူမွာကတိေနာ္..ဆိုခဲေစ…ၿမဲေစ..?
.. .. .. ေပး.. ေပး ပါတယ္ခင္မ်ား..
က်ေတာ္ရဲရဲႀကီးကတိေပးပါတယ္..။
…ေဟ့…
သူခိုး ဘယ္ဘက္ဝင္သြားလဲကြာ..?
.. ဟိုၿခံထဲဟိုၿခံထဲ…
ကဲ..ၾကာတယ္အေဖရာ..သား .အျပင္ကလုေတြကို အေၾကာင္းၾကား
ခလိုက္ေတာ့မယ္…။
.. .ေနဦး..သား..
ဆႏၵေတြ အရမ္းမေစာနဲ႕…။
……ဟုတ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ..
ဦးေလး ေကာလိပ္ဂ်င္ႀကီး ဆံုးျဖတ္ပါေစဦး…။
..ဒီကိစၥနဲ႕
ပတ္သက္ၿပီးေတာ့….
..ငါ့အေဖေတာ့ သြားရွာၿပီ…!
နဂိုရ္ကမွ ေကာလိပ္ပိုးက.. မေသေသးေတာ့
သြားၿပီ..!
..ဒီကိစၥနဲ႕ပတ္သက္ၿပီးေတာ့..ဒီလိုလုပ္ မင္း..မီးဖိုခန္းထဲမွာသြားေန..
ျမန္ျမန္သြာ..ဒီကိစၥနဲ႕ပတ္သက္ၿပီးေတာ့.. မင္း ျမန္ျမန္သြား…
ဟာ..
ေက်း…ေက်းဇူး… ေက်းဇူး..
…
ပလြတ္…
အေတာ့္ကို လ်င္တဲ့သူခိုးပါ..အေဖ့ဆီက ပါမစ္ရတာနဲ႕..
မီးဖိုခန္းထဲ..ေၾကာင္ပါးတစ္ေကာင္လို လွစ္ခနဲ..ေျပးဝင္သြားတယ္..။
..အေဖသူခိုးကို.. သူခိုးမွန္းသိရင္ မကယ္သင့္ဘူး
ထင္တယ္ေနာ္…?
အေဖသိပါတယ္ကြယ္…
အေဖ သူးခိုးကို ကယ္တာမဟုတ္ပါဘူး..လူသားတစ္ေယာက္ရဲ႕ဒုကၡကို…လူသားခ်င္းစာနာၿပီး..
သူသားတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ ကယ္တင္လိုက္တာပါ…။
သူ..ေနာက္အလုပ္ေတာ့ပါဘူးလို႕ ကတိေပးၿပီပဲကြာ..လူဆိုတာ မွားတတ္တဲ့
သတၱဝါပဲကြ…။
က်ေတာ္ရင္ထဲ ဘဝင္မက်ေပမဲ့ အေဖက အေဖအဟုတ္လား..။
အဲဒါ ေၾကာင့္ ဆႏၵကို ဆႏၵအတိုင္းမ်ိဳခ်ၿပီး စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္နဲ႕
အိမ္ေပါက္ဝ ဆင္းထိုင္ေနမိတယ္…။
လူက…သူခိုး..မဟုတ္ဘူး…!? သူခိုးက..လူျဖစ္ေနတယ္?
အဲဒါ..လူ.သူခို.?????
အိုး..ကာဒဲ..?
အေတာ္ ခြက်တဲ့အေဖ..သူခိုးကို ကယ္တာမဟုတ္ဘူး..လူကိုကယ္တာတဲ့..?
.အဲဒီလူက သူခိုးမဟုတ္ဘူး.လာ…!? ဘာခလဲဟ..ဘာလဲဟ..!!!!
လမ္းမေပၚမွာေတာ့သူေတြ သူခိုးရွာေကာင္းဆဲမို႕…အေဖလည္း…
သူ .သူခိုး..အဲ့! သူလူအတြက္ ဘုရားဝတ္အတက္ႏိုင္တဲ့ ျခံထဲဆင္းၿပီး
ဟိုေလွ်ာက္အိေယာင္ဝါး..လုပ္ရတယ္။
..အနိစၥ..အနိစၥ..
အနိပ္ကေလးေတြက စ..
အဲ..ဟုတ္ဘူး…
ဗ်ိဳး..ဦးသံဒိုင္..သူခိုး..ဒီဘက္ေျပးလာတာ..
မေတြ႕လိုက္ဘူးလာဗ် ?
အင္း..လူတစ္ေယာက္ေျပးသြားတာေတာ့ေတြ႕လိုက္သလိုပဲဗ်..၊
ဒီၿခံထဲက ျဖတ္ၿပီး အေနာက္ျခံဘက္ကူးသြားတာ..
က်ဳပ္လည္း..သူခိုးလိုက္တဲ့လူပဲ ..မွတ္တာ..။
..ဟာ..! အဲ့ဒါသူခိုးေပါ့ဗ်..ေဟ့..ဟိုဘက္
လမ္းကူးသြားၿပီတဲ့ဟ ပိတ္ၾကစမ္း..လိုက္ၾကစမ္း..
လိုက္ေဟ့…လုိက္ဟ..လိုက္ၾကပါဟ.!
အိုဟာဒဲ့..လိုက္ေနပါတယ္….ဟ..
..အနိစၥဒုကၡ..ဗယုတ္သုတ္ခ!
အေဖ့ရဲ႕မုသာဝါဒဟာ အလြန္ပိထိေရာက္လွပါတယ္…၊
ညတိုင္ဝတ္မပ်က္ ဘုရားဝတ္တတ္ေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕
စကားမဟုတ္လား သီလယူ အမွ်ေတပံ မၾကားခ်င္မအဆံုး
ဒါေၾကာင့္ယုံတာေပါ….။
…. က်ဳပ္ေေတာ့..
ဒီလူႀကီးကိုမယံုခ်င္ဘူး…သူ႕ၿ့ခံထဲမွာေပ်ာက္သြားတာဗ်..
.. .. ဟာ..! သူေတာ္ေကာင္းကို မျပစ္မွားနဲ႕…၊
ဒီလူႀကီးက မဟုတ္တာ အမွန္တာ အေျပာတတ္ဘူး…
ညတိုင္း ဘုရားရွိခိုးၿပီး..ငါးပါး..သီလာ .အၿမဲခံယူေနတဲ့
လူႀကီးကြ…။
…ဘုရားျဖစ္မဲ့အုပ္နီခဲေပါ့…?
..သူဟာသူ.. ဘာျဖစ္ျဖစ္..သူခိုးမိေအာင္လိုက္ၾကစို႕…။
ဟုတ္တယ္. . လိုက္..။
မိနစ္ပိုင္းအတြင္းမွာပဲ သူခိုးလိုက္တဲ့လူေတြ..အနီပန္းက်င္းမွာ
မက်န္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ ရွင္းလင္းသြားပါတယ္..။
…ကဲ့..
လူအုပ္ႀကီးေတာ့..ရွင္းသြားၿပီ…။
အေဖဟာ သူ႕စအားနဲ႕သူ ေက်နပ္သလို ေရရြက္ၿပီး..
အိပမ္ေပၚ ျပန္တက္လာတယ္။
အဲဒီေနာက္ သူခိုးကိုေခၚထုပ္ၿပီး ဆံုးမၾသဝါသဒေပးဖို႕
အေဖ မီးဖိုခန္းဘက္ ဝင္သြားတယ္….။
..ျဖစ္ရတဲ့ဒုကၡမလြယ္ပါလား…!
ေၾသာ္.ူ.သူ.ခမ်ာ..ကေလးေျခာက္ေယာက္နဲ႕..
တစ္ခါတေလေတာ့ မွားမွာေပါ့ေလ…
.. ဟင္!..
ဟ..ဟ.ဠ..အ..!
.ဟာ.. ကုန္ၿပီဟ.. ကုန္ၿပီေဟ့..!
အေဖ့ရဲ႕ အထိတ္တလန္႕ ေအာ္ဟစ္သံေတြ
ေၾကာင့္ က်ေတာ္စီုးရိမ္တႀကီး ေျပးတက္လာမိတယ္…..။
..အေဖ..အေဖ
လာျဖစ္တာလဲ…
ဘာကုန္တာလဲ..?
အေဖ..သူ႕ နဖူးသူရိုက္ၿပီး..မီးဖိုခန္းၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ ေဆာင့္ေၾကာင့္ၾကီး
ထိုင္က်သြားလို႕…။
က်ေတာ္ မီးဖိုခန္းထဲ လည့္ပတ္ၾကည့္မိတယ္…။
..ဖတ္. ..ဖတ္ ဟာ…!
ကုန္ၿပီေလ..။အေဖ နာ္က်ည္းခံျပင္းစြာ..
ေတာက္ေခါက္ၿပီးထိုင္ေနရာက ထရပ္လိုက္တယ္။
အိုးခြက္ပန္းကန္ေတြ ဘာတစ္ခုမွမက်န္ေအာင္
ေျပာင္တလင္းခါေနတဲ့ မီးဖိုခန္းကို ၾကည့္ၿပီး က်ေတာ္ၿပံဳးမိပါေတာ့တယ္..။
..ေတာက္! ငါကေတာ့လူလူခ်င္း ကိုယ္ခ်င္းစာမိတာ..
သင္က လုပ္ရက္ေလျခင္းကြာ….ေတာက္…!
ဘုရားဝတ္တက္ခါနီးမွ အကုသိုလ္ေတြ အလံုးလိုက္ဝင္လာတဲ့
အေဖ့ကို အကုသိုလ္အလံုးလိုက္ ရမသြားေအာင္..
က်ေတာ္ ႏွစ္သိမ့္ရပါေတာ့တယ္..။
..ကဲပါအေဖရယ္..
ေဒါသျဖစ္မေနပါနဲ႕ေတာ့..၊
အေဟာင္း ထပ္မျဖစ္ေအာင္ သားတို႕သတိထားၾကတာေပါ့..။
ေဟ့…
အေဖ..လား
ဘုရားဝတ္တတ္ၿပီးရင္ ဒီေန႕ပါသြားသမွ်..ကုသဒါန ကို..(၃၁) ဘံုသားအားလံုး..
အမွ်ံသာ ေဝလိုက္ေပေတာ့ အေဖ…
က်ေတာ္ ေျပာသမွ်ကို အေဖလက္ခံလည္း..ႏွစ္ခါအခိုးခံ ရသလို ျဖစ္ေတာ့မွာကိုး..။
အဲဒီေနာက္ ေတာ့ ပြင့္ေနတဲ့ အိမ္တံခါးကိုျပန္ ပိတ္ေပးၿပီး..အေဖံကို ဘုရားခန္းထဲပို႕ေပးလိုက္ပါေတာ့တယ္..။
ၾသကာသ…ၾသကာသ..
ၾကကာသ…။ ပန္းကန္ ခြက္ေယာက္လွဴဒါန္းရေသာ ကုသိုလ္ဒါနေၾကာင့္ ေတာက္..!
ပူျပင္းေတာက္ရွတဲ့ေနရာင္ျခည္က..
နံနက္ခင္း အခင္းေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးမွာေတာင္
အေတာ္ဆက္ပူပါတယ္…။
ပယ္..ပ်ိဳ႕..အို.. နမ္း…ျပာ.!
ဘာလဲဟ..
အင္းေလ..ပူသထက္ပူလာေအာင္ လုပ္တဲ့ အလုပ္က သူ႕အလုပ္ပဲ
မဟုတ္လား..၊ ဒါမွ..ေန..ပီသမယ္ေလ..။ က်ေတာ္လည္းကိုယ့္အလုပ္
ကိုယ္လုပ္ေနလိုက္တယ္..။
စိုက္ထားတဲ့ အပင္ေတြေရေလာင္းေနတုန္း
အေဖ အိမ္ေပၚကဆင္းလာတယ္..။
အေဖေရာက္လာတဲ့ အခ်ိန္မွာက်ေတာ္ ပဒိုင္းပင္ေပါက္ေလးကို
ေရခိုးေလာင္းေနတဲ့အခ်ိန္ပါ…။
ဒါေပမယ့္..
အဆိပ္ပင္မွန္း သိရင္..ေရမေလာင္းရဘူးကြ..လို႕
အေဖ မတားျမစ္ေတာ့ပါဘူး..ကိုယ့္စတ္ကိုယ္မလံုသလို
တစ္ခြန္းေတာ့ ေျပာမိတပါတယ္…။
..သား ..အဆိပ္ပင္ကို ေရေလာင္းတာ အဟုတ္ဘူးေနာ္၊
တစ္ပင္ေလးတစ္ပင္ အျဖစ္နဲ႕ပဲေရေလာင္းေပးတာေနာ္ သိလား…။
အေဖ..ၿပံဳးပါေတာ့တယ္.။
တစ္ခုတစ္ရာ ကိုလည္း ေအာ္ဟစ္ပစ္ခ်င္ပံုရပါတယ္.
အေဖ..လာေအာ္ ခ်င္မယ္မွန္း..
က်ေတာ္လည္းသိေနပါတယ္…။ ။..။။။။။။။။။
0 Response to "ကာတြန္း"
Post a Comment